Głos z Józefa



10.12.2023

2 NIEDZIELA ADWENTU

---

SŁUGA BOŻY KARD. AUGUST HLOND, rok 1921

Rok 1921 ks. Hlond udał się do Rzymu. Znał Rzym bardzo dobrze, kiedy tu studiował, często nawiedzał groby Apostołów. Brał udział w rozmaitych uroczystościach w Bazylice Św. Piotra. Załatwiał wiele spraw w kongregacjach watykańskich, zarówno jako kleryk, jak również jako inspektor salezjański w Wiedniu. Jednakże za każdym razem, kiedy tylko ujrzał przed sobą fronton Bazyliki Św. Piotra, serce na nowo w nim rosło, a duma rozpierała piersi. Ksiądz Hlond skierował się ku kolumnadzie, gdzie znajdowała się Spiżowa Bramna, wejście do pałacu papieskiego. Przez kilka dni konferował z różnymi znajomymi kardynałami, jak z Cagliero, Scapinellim, Pignatellim, Valfrè di Bonzo, a przede wszystkim z sekretarzem stanu Stolicy Apostolskiej, kard. Piotrem Gasparrim. Dopiero po kilku dniach znalazł czas, by wyjść do miasta i zwiedzić znajome kąty. Jego ulubionym kościołem była Bazylika Najświętszej Maryi Panny Większej. Wchodząc w zamyśleniu na schody tej świątyni, natknął się wprost na kardynała Valfrè di Bonzo: Jak to dobrze, że ciebie, synu, spotykam. Mam dobre wieści dla ciebie. Nuncjusz Ratti został mianowany arcybiskupem Mediolanu. Rząd polski wyraża wielkie zadowolenie z takiego obrotu sprawy! Bogu dzięki! Jadę zaraz do Wiednia, bo może nominat zawadzi o nasz zakład. A powiedz mi, jeszcze, synu jedną rzecz, tylko szczerze. Co ciebie skłoniło do zajęcia się tą sprawą? Czy działałeś bardziej jako Polak, czy jako przyjaciel biskupa Rattiego? I jedno i drugie, eminencjo.
Rok 1922
Na dworcu w Katowicach służba kolejowa usuwała z peronu błoto i resztki śniegu. W poczekalni i przed dworcem zbierały się grupki ludzi żywo dyskutujących pomiędzy sobą. W pokoju zawiadowcy stacji, przekształconym naprędce na salonik dworcowy, zasiedli przy kawie: wicewojewoda śląski Żurawski, generał Horoszkiewicz i ks. Jan Kapica, dotychczasowy rządca Delegatury Górnego Śląska, mianowany jeszcze przez kardynała Bertrama. Swoją drogą, brałem już nie raz udział w różnych powitaniach, ale dzisiejsze, przyznam się, jakoś bardziej mnie emocjonuje. Bądź co bądź witamy pierwszego administratora polskiego Śląska. Ciekaw jestem, co to za człowiek. Ksiądz go zna, księże prałacie? Znam tylko jego rodziców. Znam też dobrze jego brata Jana, lekarza. Był mężem zaufania podczas plebiscytu. Natomiast samego nominata nie widziałem. Od dzieciństwa nie mieszkał na Ślasku. Jako chłopiec kształcił się we Włoszech, jakiś czas pracował w Galicji, a ostatnie trzynaście lat spędził w Wiedniu, jako dyrektor, a potem inspektor salezjanów. Cdn. „Sztygar Bożej kopalni” (wybrane fragmenty)
cdn.
„Sztygar Bożej kopalni” (wybrane fragmenty)

ŚW. ŁUCJA

Łucja pochodziła z Syrakuz na Sycylii. Najstarszy żywot św. Łucji pochodzi z V wieku. Według niego Święta miała pochodzić ze znakomitej rodziny. Była przeznaczona dla pewnego młodzieńca z niemniej szlachetnej rodziny. Kiedy udała się z pielgrzymką na grób św. Agaty do pobliskiej Katanii, aby uprosić zdrowie dla swojej matki, miała się jej ukazać sama św. Agata i przepowiedzieć śmierć męczeńską. Doradziła jej też, by przygotowała się na czekającą ją ofiarę. Kiedy więc Łucja powróciła do Syrakuz, cofnęła wolę wyjścia za mąż i rozdała majętność ubogim; złożyła także ślub dozgonnej czystości. Gdy wkrótce wybuchło prześladowanie chrześcijan, kandydat do jej ręki zadenuncjował ją jako chrześcijankę. Kiedy nawet tortury nie załamały bohaterskiej dziewicy, została ścięta mieczem. Działo się to 13 grudnia ok. 304 roku. Święta miała 23 lata (urodziła się w roku 286). Święta miała być m.in. wiedziona na pohańbienie do domu publicznego, ale żadną siłą nie mogli oprawcy ruszyć jej z miejsca, nawet parą wołów. Kiedy sędzia nakazał spalić ją na stosie, ogień jej nie tknął. Sędzia wtedy skazał ją na ścięcie. Jest patronką w chorobach oczu. W ikonografii przedstawia się św. Łucję w stroju rzymskiej niewiasty z palmą męczeństwa w ręce i z tacą, na której leży para oczu, miała duże i piękne oczy, że ściągała nimi na siebie powszechną uwagę. Widząc zachwyt u oprawców, kazała sobie oczy wyłupić. Św. Łucja była tak dalece czczona jako patronka od chorób oczu, że nawet Dante modlił się do niej, kiedy zaczął chorować na oczy (Raj, Pieśń 32, 136).

---

Intencja modlitewna na bieżący tydzień:

O błogosławieństwo i opiekę Bożą dla Kościoła na Wschodzie.

---

PODZIĘKOWANIA Serdecznie dziękuję ks. Proboszczowi, ks. Krzysztofowi i ks. Michałowi za ofiarowaną Eucharystię z okazji moich urodzin. Dziękuję wszystkim uczestnikom Eucharystii za modlitwę. Dziękuję za złożone życzenia i wszelką życzliwość.

---