Głos z Józefa



28.01.2024

4 NIEDZIELA ZWYKŁA

---

SŁUGA BOŻY KARD. AUGUST HLOND, rok 1939

Prawdę mówiąc — wtrącił biskup polowy Gawlina — to eminencja nie ma wielkiego wyboru. Do Poznania i Gniezna wrócić nie można. Jechać dalej na wschód nie ma już gdzie. Pozostaje jedyna możliwa i rozsądna droga: przez Rumunie do Rzymu. Jeśli chodzi o nuncjusza, to znajduje się w Krzemieńcu wraz z korpusem dyplomatycznym. Udam się do Krzemieńca i porozmawiam z nuncjuszem. Zaledwie ujechali kilka kilometrów od Lucka, zatrzymał ich patrol żandarmerii polowej. Podoficer, dowiedziawszy się, że to jedzie kardynał Hlond, uśmiechnął się. Pierona! Co za spotkanie! Dwóch Ślązaków i oba Gustliki. Mnie też August na imię. Będziemy mogli pogadać, bo mostek uszkodzony od bomby. Saperzy naprawiają. Chodźmy na górkę tam są zarośla. Z niewielkiego wzgórza widać było szosę i żołnierzy pracujących przy mostku. Za szosą na ugorze pasły się dwie krowy. Pilnował ich mały chłopiec. Pan jest w jakim stopniu? - zapytał ksiądz prymas podoficera. Sierżant, księże prymasie. A w cywilu? W cywilu to jestem sztygarem w kopalni. Zawsze w chwilach podejmowania decyzji, lub w trudnym momencie życiowym, spotykam się z jakimś sztygarem i od niego się uczę. Znów przypomniały mu się słowa usłyszane w dzieciństwie: „Sztygar pracuje na przodku, prowadzi innych, odpowiada za ludzi i poświęca się za nich". Całe życie pracowałem na przodku. Opatrzność Boża kazała mi prowadzić innych i odpowiadać za nich, a teraz nadszedł czas, ażeby innych ratować. Nie tylko innych, ale i całą Bożą kopalnie, jaką jest Polska. Wiem, że jeśli wyjadę za granicę, mogę być źle zrozumiany przez cale polskie społeczeństwo. Krwawiący naród może poczytać mój wyjazd za ucieczkę. Z drugiej jednak strony nie widzę możliwości pomagania Polsce wewnątrz okupowanej ojczyzny. Co robić? Kto mi doradzi? Jaki znak dasz mi, Panie, bym wiedział jak mam postąpić? W tym momencie nadleciał niemiecki samolot i ostrzelał pobliski gesty sad i pasące się krowy. Jedna z nich padła na ziemie trafiona kulami. Pasący je chłopiec zerwał się z ziemi i zaczął pięścią wygrażać w stronę samolotu. Pilot zawrócił z powrotem strzelając z broni maszynowej lecz żadna kula chłopca nie dosięgła, a malec w dalszym ciągu groził. Bomba! Wszyscy przywarli do ziemi. Potężny huk i wielka cisza. Na ugorze pozostał tylko głęboki lej i strzępy ciała małego chłopca. To stało się znakiem. Musi pojechać i obwieścić całemu światu o barbarzyństwie „nadludzi", o ich podłości, zawziętości, brutalności, o nieludzkich metodach walki, o wyniszczeniu narodu polskiego. cdn.

Św. BŁAŻEJ

Błażej pochodził z Cezarei Kapadockiej, ojczyzny św. Bazylego Wielkiego, św. Grzegorza z Nazjanzu, św. Grzegorza z Nyssy, św. Piotra z Sebasty, św. Cezarego. Błażej studiował filozofię, został jednak lekarzem. Po pewnym czasie porzucił swój zawód i podjął życie na pustyni. Stamtąd wezwano go na stolicę biskupią w położonej nieopodal Sebaście (dziś Sivas w Turcji). Podczas prześladowań za cesarza Licyniusza uciekł do jednej z pieczar górskich, skąd nadal rządził swoją diecezją. Ktoś jednak doniósł o miejscu jego pobytu. Został aresztowany i uwięziony. W lochu więziennym umacniał swój lud w wierności Chrystusowi. Tam właśnie miał cudownie uleczyć syna pewnej kobiety, któremu gardło przebiła ość, uniemożliwiając oddychanie. Chłopcu groziło uduszenie. Dla upamiętnienia tego wydarzenia Kościół do dziś w dniu św. Błażeja błogosławi gardła. Kiedy daremne okazały się wobec niezłomnego biskupa namowy i groźby, zastosowano wobec niego najokrutniejsze tortury, by zmusić go do odstępstwa od wiary, a za jego przykładem skłonić do apostazji innych. Ścięto go mieczem w 316 roku. Przyzywany podczas chorób gardła jeden z Czternastu Świętych Wspomożycieli.

---

Intencja modlitewna na bieżący tydzień:

O Boże błogosław. dla osób konsekrowanych.

---

PODZIĘKOWANIA
Serdecznie dziękuję ks. Proboszczowi Adamowi za sprawowanie Eucharystii i złożone życzenia z okazji moich urodzin. Dziękuję także wszystkim obecnym na Mszy św. za modlitwę i życzenia.

---