Głos z Józefa



1.10.2023

26 Niedziela Zwykła

---

SŁUGA BOŻY KARD. AUGUST HLOND, rok 1881

Upał był nie do zniesienia. Lipcowe słońce parzyło z góry. Brzęczkowice wyglądały jak wymarłe. Pół mili za Wioską można było zauważyć kogoś żywego. To dróżnik Jan Hlond ze swoim pomocnikiem dokręcali śruby na torach. Krok za krokiem zbliżali się do Brzęczkowic. Hanys, długo to jeszcze do końca? - zapytał Jana pomocnik. Mamy jeszcze cztery godziny do fajrantu. A ty Hanys, gonisz i gonisz. Sam nie, odetchniesz i drugiemu nie dasz. Nie gonię ja cię, Karliku, ale robię to, co do mnie należy. Służba to służba. Za to mi płacą. Słuchaj Hanys. A prawda to, że byli u ciebie onegdaj jacyś tam z Zarządu Kolei? Czego oni chcieli? A było dwóch. Namawiali mnie, żebym kontrakt podpisał na pracę gdzieś pod Berlinem. Pod Berlinem powiadasz? A to niby dlaczego? Wiesz Karlik? Oni chcą nam Śląsk zgermanić do reszty i dlatego Ślązakom dają pracę pod Berlinem, a Prusaków na Śląsk sprowadzają. No i zgodziłeś się? Kto by się godził. Przecież muszę myśleć, żeby moje dzieci Polakami zostały, tak jak i my. Nie po to mój ojciec wojował za Polskę w powstaniu styczniowym, żeby teraz jego wnuki mowy polskiej nie słyszały. A wiele ci tak na pensję proponowali za tę pracę pod Berlinem? Bez mała dwa razy tyle co tu zarabiam. To byłbyś bogaty! I nie zgodziłeś się? Jużem ci to mówił, że nie. A oni co na to? Powiedzieli, że jak tam nie pojadę, to i tak mnie tutaj z pracy wyrzucą. To z ciebie Hanys twardy śląski pieron. A jak myślisz, co ci żona powije? Chłopaka, czy dziewuchę? Marysia chce mieć córkę, a ja wolałbym chłopaka. Karlik po robocie pośpieszył do wioski, myśląc po drodze o Janie, jaki on jest dziwny. Dobry Polak i dobry katolik, punktualny, dokładny i pracowity. Dobry, a taki wymagający od siebie i od innych. Przechodził koło domku Hlondów. Zatrzymał się przed ogródkiem i nasłuchiwał. Przez otwarte okna dochodziły go jęki. Pewnikiem jeszcze Hlondowa nie urodziła pomyślał. W tym momencie usłyszał od strony stacji gwizd lokomotywy i dudnienie przejeżdżającego pociągu, a równocześnie z mieszkania dał się słyszeć krzyk rodzącej, a za chwilę płacz noworodka. Do ogródka wybiegła teściowa Hlonda, by zebrać grzejące się na słońcu płótna. Szczęść Boże, pani Imielowa! A co jest, syn czy córka? Syn! Zawrócił i zamiast do domu, powędrował do budki dróżnika. Ten właśnie zamykał szlaban. Miał przejeżdżać towarowy. Hanys, pieronie! Masz syna! Nie mów! Sam słyszałem jak krzyczał. Głos ma silny, jak nasz ksiądz prawie. Może i będzie kiedyś księdzem. Dawno się urodził? Dopiero co. Właśnie wtedy, jak osobowy przejeżdżał. A to ci punktualny ten mój synek. Nadjeżdżał towarowy. Hlond wyprostował się jak struna i stał tak, aż pociąg przejechał. Po przejściu ostatniego wagonu podniósł szlaban, zamknął budkę i żywym krokiem ruszył do domu. Cdn.

---

Intencja modlitewna na bieżący tydzień:

O umocnienie wiary dla młodzieży naszej parafii.

---

PODZIĘKOWANIA Serdeczne Bóg zapłać ks. Dawidowi oraz ks. Michałowi za sprawowanie Eucharystii z okazji moich 90-tych urodzin i złożone życzenia. Dziękuję córce, sąsiadom i znajomym za Waszą obecność, modlitwę i życzenia.

PODZIĘKOWANIA Serdeczne Bóg zapłać ks. Michałowi za ofiarę Mszy św. w intencji naszego syna Dariusza. Dziękujemy za złożone życzenia. Dziękujemy organiście i wszystkim uczestniczącym za wspólną modlitwę.

---